ارزیابی پاسخ های ایمنی نانوذرات کونژوگه با فیوژن پروتئین کلرا توکسین b و ناحیه n انتهایی فلاژلین پسودوموناس آئروژینوزا در موش balb/c

چکیده فلاژلین، پروتئین ساختاری فلاژل، در انتهای آمینی و کربوکسیلی خود دارای دومین های حفاظت شده ای می باشد که با اتصال به tlr5 باعث برانگیختن پاسخ های ایمنی می شوند. هدف این مطالعه تولید فیوژن پروتئین کلراتوکسین b– انتهای آمینی فلاژلین تایپ a پسودوموناس آئروژینوزا (اسید آمینه های 1-161)، ctb-flagellin(1-161)، و کونژوگاسیون آن با نانوذرات طلا و نانوژل های کیتوزانی و بررسی پاسخ های ایمنی آن ها بود. پروتئین های نوترکیب flagellin(1-161)، ctb و ctb-flagellin(1-161) تولید و آنتی ژنیسیتی آنها با وسترن بلاتینگ مورد تأیید قرار گرفت. آنتی سرم خرگوشی ضد flagellin(1-161) به طور قابل توجهی حرکت پسودوموناس آئروژینوزا m8821 را در پلیت مهار کرد. فعالیت اتصالی ctb و ctb-falgellin(1-161) با gm1-elisa تأیید شد. نانوذرات طلا پس از تولید به flagellin(1-161) و ctb-flagellin(1-161) و نانوژل های کیتوزان پس از تولید به ctb-flagellin(1-161) کونژوگه شدند. کونژوگاسیون با ftir تأیید و نمونه ها به صورت زیر جلدی به موش های balb/c تزریق شدند. آخرین رقت های igg سرمی که با flagellin(1-161) و پسودوموناس آئروژینوزا سویه های m8821 (تایپ a فلاژلین) و pao1 (تایپ b فلاژلین) واکنش مثبت داشتند، برای هر موش تعیین شد. از سرم های غیر ایمن به عنوان کنترل منفی استفاده شد. اختلاف سطح igg ضد فلاژلین در گروه های دریافت کننده پروتئین های کونژوگه یا امولسیفیه شده در ادجوانت فروند در مقایسه با گروه های دریافت کننده همان پروتئین ها بدون ادجوانت، به طور معنی داری بالاتر بود. آنتی سرم ها با سویه pao1 میانکنش قابل توجهی نداشتند. آنتی بادی ضد پروتئین های کونژوگه یا امولسیفیه شده در ادجوانت فروند در مقایسه با آنتی بادی ضد همان پروتئین ها بدون ادجوانت، به طور معنی داری درصد مرگ اپسونیک بیشتری را باعث شد (05/0 p <). در نتیجه، انتهای آمینی فلاژلین دارای دومین های فعال ایمنی می باشد و ایمنی زایی علیه آن با کمک عوامل ادجوانتی مناسب می تواند راهی برای مبارزه با عفونت های پسودوموناس آئروژینوزا باشد.